نگاهی تازه به آینده هوش مصنوعی و انسان در سال های پیش رو از دیدگاه سم آلتمن
در دنیایی که هوش مصنوعی هر روز بیشتر از دیروز در زندگی ما نفوذ می کند، سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، دیدگاهی جالب و در عین حال چالش برانگیز درباره آینده انسان و ماشین ارائه می دهد. او معتقد است که نوزادی که در سال ۲۰۲۵ به دنیا می آید، احتمالاً هرگز باهوش تر از هوش مصنوعی نخواهد شد. این ایده نه تنها تصور ما از آینده را تغییر می دهد، بلکه سوالات عمیقی درباره جایگاه انسان در عصر هوش مصنوعی مطرح می کند.
به گفته آلتمن، برتری هوش مصنوعی در درک، تحلیل و تصمیم گیری نه تنها اجتناب ناپذیر، بلکه حتی مفید است. او باور دارد که اگر این تحول به درستی مدیریت شود، می تواند به پیشرفت بی سابقه بشریت کمک کند. اما آیا واقعاً بشر از چنین جایگاهی آرامش خواهد داشت؟
مطالعه مقاله قبلی در دسته بندی تکنولوژی با عنوان به روزرسانی جدید اسپاتیفای فمیلی برای والدین و کودکان.
دیدگاه آلتمن درباره رابطه هوش مصنوعی و انسان
آلتمن بر این باور است که هدف نهایی هوش مصنوعی باید نه رقابت با انسان، بلکه تقویت توانایی های او باشد. او تاکید می کند که همان طور که ماشین ها جایگزین عضلات ما شدند، حالا زمان آن رسیده که جایگزین بخشی از فرایندهای ذهنی شوند؛ اما نه برای حذف انسان، بلکه برای ارتقای قدرت ذهنی او.
در نگاه آلتمن، ترس از هوش مصنوعی ناشی از ناآگاهی است. او معتقد است که اگر چارچوب های اخلاقی، قانونی و آموزشی در کنار این فناوری رشد کنند، بشر می تواند از مزایای بی سابقه آن بهره ببرد.
نقش آموزش در عصر هوش مصنوعی
آلتمن تاکید دارد که نسل های آینده باید از کودکی بیاموزند چگونه در کنار هوش مصنوعی زندگی و کار کنند. به گفته او، مهارت های انسانی مانند خلاقیت، همدلی و قضاوت اخلاقی هرگز از اهمیت نمی افتند و تنها با کمک هوش مصنوعی می توانند تقویت شوند.
به باور او، سیستم های آموزشی باید بازطراحی شوند تا نوجوانان و کودکان بتوانند با درک درست از طبیعت هوش مصنوعی، از آن برای رشد شخصی و اجتماعی خود بهره ببرند.
آینده ای که در آن با هوش مصنوعی همزیستی می کنیم
با رشد سریع فناوری، مرز میان تفکر انسانی و تفکر ماشینی هر روز نازک تر می شود. آلتمن آینده ای را ترسیم می کند که در آن، همکاری بین انسان و هوش مصنوعی به شکل بی سابقه ای موثر و سازنده است. از پزشکی تا آموزش، از اقتصاد تا هنر، حضور هوش مصنوعی نه تهدید، بلکه فرصت تلقی می شود.
اما او هشدار می دهد که این آینده تنها در صورتی روشن خواهد بود که جوامع جهانی در برابر خطرات احتمالی مانند سو ءاستفاده از هوش مصنوعی یا نابرابری دیجیتال مسئولانه رفتار کنند. آلتمن بر این نکته تاکید دارد که فناوری به خودی خود بی خطر نیست، بلکه اخلاق و سیاست های انسانی اند که آن را شکل می دهند.
آیا انسان هنوز مرکز هوش خواهد بود؟
آلتمن با وجود اعتراف به رشد فزاینده هوش مصنوعی، همچنان به برتری روح و ادراک انسانی ایمان دارد. او می گوید: «ماشین ها می توانند همه چیز را محاسبه کنند، ولی احساس را نه». به زعم او، تا زمانی که انسان بتواند ارزش ها و احساسات خود را حفظ کند، هیچ الگوریتمی جای او را نخواهد گرفت.
در پایان، سخنان آلتمن ما را به اندیشیدن درباره آینده وا می دارد: آیا در جهانی که هوش مصنوعی فرمانروایی می کند، ما هنوز صاحب خرد و تصمیم هستیم؟ یا فقط در نقش ناظرانی هوشمند باقی خواهیم ماند؟
برای دریافت جدیدترین اخبار تکنولوژی با مجله هوش مصنوعی با ما همراه باشید
نظرات کاربران